Blog

W jaki sposób warto angażować wędrowników w działanie na rzecz innych, np. hufca, by sami chcieli to robić i by w ten sposób tworzyli niesamowite wydarzenia?

Autor odpowiedzi: hm.  Marcin Osuch

Projekty społeczne, lokalne wydarzenia, akcje charytatywne czy szeroko pojęta służba - mamy naprawdę wiele możliwości, aby - jako wędrownicy - angażować się w działalność na rzecz innych.

Możemy na przykład wspierać przedsięwzięcia organizowane z ramienia różnych organizacji jako wolontariusze - to wartościowa, ale najprostsza ścieżka, dobra na początek. Przecież możemy też być współorganizatorami lub organizatorami różnych akcji! Ich skala, rodzaj i poziom wykonania zależą od nas - może to być lokalne wydarzenie, trochę większe czy nawet ogólnopolskie!

Wszystko zależy jednak od dobrze zmotywowanych wędrowników i to tu właśnie zaczyna się nasza rola jako ich liderów - niezależnie od tego, co chcemy robić, ważne, by nasi ludzie widzieli w tym sens. Cel musi być dla nich jasny i zrozumiały - wtedy zrobią wszystko, by go osiągnąć!

Wsparciem w tych działaniach mogą być instrumenty metodyczne – stopnie sprawności, uprawnienia i Znaki Służby, korzystajcie z nich przy wspólnym planowaniu pracy! Świadomość celów działania wśród wędrowników to podstawa. Stosując tę jedną prostą zasadę będziecie mieć na swoim koncie wiele wyjątkowych inicjatyw: jednodniowy projekt, akcję społeczną czy wielkie biwaki ogólnochorągwiane, na których dacie innym wędrownikom możliwość szlifowania ich pasji. Wystarczy chcieć, by móc!

Znaki służb – jak zacząć z nimi pracować?

Autor odpowiedzi: phm. Kaja Niedziela

Pierwsze, co nasuwa się na myśl po takim pytaniu, to odpowiedź "Tak po prostu. Wybrać Znak. Wybrać wymagania. Ułożyć zadania i zrealizować projekt". Wydaje się to trudne do zrealizowania, ale nic bardziej mylnego! Ta prosta formuła może być drogowskazem do rozpoczęcia pracy z instrumentami metodycznymi, jakimi są Znaki Służb. (więcej…)

W mojej drużynie nie ma Kapituły Stopni Wędrowniczych – w jaki sposób powinniśmy współpracować z hufcową, aby próby w niej realizowane były jak najlepsze, a wędrownicy zmotywowani do podejmowania wyzwań?

Autor odpowiedzi: pwd. Weronika Witkowska

Praca bez kapituły w drużynie może wydawać się bardzo trudna, ale niekoniecznie musi do takich należeć - oczywiście warto dążyć do tego, by próby na naramiennik i stopnie wędrownicze były realizowane w środowiskach i formalnie nie potrzeba w tym celu powoływać kapituły. Jednak praktyką jest jej posiadanie, a gdy nie ma takiej możliwości w drużynie, z pomocą przychodzi kapituła hufcowa! (więcej…)

Większość członków mojej drużyny nie ma żadnego stopnia – w jaki sposób powinnam zmotywować ich do rozwoju, by gwiazdki jak najszybciej pojawiły się na ich pagonach?

Z przykrością stwierdzam, że problem ten jest dość powszechny i niestety występuje w naprawdę wielu środowiskach - ile to razy zdarzyło mi się na wZlocie czy Watrze patrzeć na wędrownika, słuchać jego wypowiedzi, obserwować działania i wymieniać się z nim doświadczeniami, mając w głowie pytanie „dlaczego on jest nadal młodzikiem?”, „dlaczego jeszcze nie ma gwiazdek na jej pagonach?”… (więcej…)

Jak należy pracować z 10-tym punktem Prawa Harcerskiego w drużynie wędrowniczej, zwłaszcza wtedy, gdy wędrownicy i ich znajomi zaczynają „wchodzić w dorosłość”?

Autor odpowiedzi: hm. Anna Pospieszna

Wierzę, że podstawowym narzędziem pracy jest przykład instruktorski. A przykładem tym jest postawa instruktorska - na którą składają się zachowanie, wiedza i emocje towarzyszące danemu zagadnieniu. Wszystkie te trzy komponenty dają jej autentyczny obraz. (więcej…)

W jaki sposób kierować rozwojem drużyny wędrowniczej, w której brakuje celowości działań, a wyzwań i wyczynów nie ma?

Odpowiada: phm. Piotr Paterek

Odpowiedź zawarta jest w wędrowniczej dewizie i kryje się w słowach "wyjdź w świat"!

Czasem warto złamać schemat, dokonać nowego rozdania i dać realnie współtworzyć program drużyny wędrownikom. To ich zainteresowania i horyzonty powinny być spoiwem oraz punktem zerowym. Wyjście w świat to nie tylko obserwacja i działanie - to również analiza porównawcza naszych atutów, mocnych czy słabych stron, indywidualnie i grupowo - jako drużyna. (więcej…)

Rozpocznę od zaczerpniętej z poradnika metodycznego „Niemała sztuka” definicji:

„Specjalność – to wybrana dziedzina harcerskiego programu wychowawczego, którą w sposób szczególny i pogłębiony zajmują się harcerze zrzeszeni w drużynach i klubach.”

(więcej…)